Horlama çok sık görülen bir sorundur.
100 kişiden 42 si horlamaktadır.
Yaşın artması ile horlama sıklığı artar:
60 yaşında erkeklerin % 60 ı, kadınların ise % 40 ı horlar.
Kadınlar menapoz dönemi sonrasında horlamaya başlar.
Tüm horlamalar tedavi edilmeli midir ?
Horlama zaman zaman, bazı geceler ve belli pozisyonlarda oluyor, iniş çıkışlar ve duraklamalar içermiyorsa tedavi edilmeyebilir.
Basit horlamalar yastık desteği, piyasada bulunan bazı basit cihazlar, bantlar veya dolu mide ile yatmamak, alkol alınıyorsa erken saatlerde almak gibi önlemlerle azaltılabilir.
Tehlikeli horlama, sessizlik dönemleri ki solunumda azalma veya durmaya işaret eder, kesintiye uğrayan ve yan odalardan duyulacak kadar şiddetli horlamadır. Bu tür horlamalara uyku apne sendromunun belirtisi olabilmeleri nedeniyle çok daha ciddi yaklaşmak ve mutlaka tetkik etmek gerekir.
Horlama uyku apnesinin belirtisi ise nasıl tedavi edilmeli ?
Horlamanın solunum durmaları ile birlikte olduğu duruma obstrüktif uyku-apne sendromu denir (uykuda solunum durması sendromu).
Horlama, düzensiz, iniş ve çıkışlıdır. İniş çıkışlar sırasında solunum azalmakta bazen durmakta ve hasta sonradan tekrar nefes almaktadır. İzlendiğinde horlama gibi düşünülen bu durum aslında nefes durmaları veya azalmalarının işaretidir.
Gece boyunca solunum düzensizliklerinin ne sıklıkta olduğu, hangi pozisyonda ve hangi uyku dönemlerinde olduğu, beraberinde kalp ritminde ve oksijen düzeyindeki değişiklikler uyku apne sendromunun şiddetini belirler.
Uyku apne sendromu olan hastalar, tüm gece boyunca nefes almak için aşırı güç harcadıkları için, baş göğüs ve boyunlarında terleme olur. Terlemeye genellikle kalpten salgılanan bir madde nedeniyle gece idrar miktarında artma eşlik eder. Bütün gece aşırı güç harcyan hasta sabah yorgun kalkar ve gün içinde genellikle yorgun ve uykuludur.
Sonuç olarak horlama apne ile beraber ise ve beraberinde yorgunluk, gündüz uyku hali, gece terleme ve gündüz uyku hali varsa çok tehlikelidir ve kesinlikle basit horlamadan farklı yaklaşılmalı, mutlaka uzman muayenesi ve uyku testleri ile teşhis netleştirilmelidir.